Paw Szmaragdowy (Pavo cristatus)

Występowanie
Występują na każdym kontynencie. Są często spotykane w ogrodach zoologicznych i parkach miejskich. 

Charakterystyka
Dorosły samiec pawia szmaragdowego osiąga wagę 4-6 kg, a długość jego ciała wynosi 180-230 cm, z czego większą część stanowi wspaniały tren – okrywy ogonowe dorastają do 130-160 cm. Ten niezwykle efektowny ptak swoje ubarwienie odziedziczył w części po pawiu indyjskim: jego grzbiet i skrzydła mają kolor brunatno-niebiesko-zielony i są pokryte czarnymi prążkami. Głowa, szyja oraz pierś przybierają z kolei intensywną, szmaragdową barwę, a w słońcu mienią się tonami żywej zieleni i błękitu. Brązowo-zielone pióra trenu są ozdobione pawimi okami w różnych odcieniach niebieskiego, zieleni, czerni i żółci. Samice pawia szmaragdowego prezentują się znacznie skromniej – mają białe brzuchy oraz brunatno-brązowe grzbiety, głowy i skrzydła. Osiągają masę do 4 kg i długość 90-100 cm.

Rozmnażanie
Budują gniazda na ziemi, ukryte w zaroślach. Okres lęgowy następuje w maju, w jednym lęgu samice składają 3 do 5 jaj, które następnie wysiadują przez 28 dni.

Odżywianie
Podstawą diety pawi są owady. Zjadają również ziarna zbóż: jęczmień, kukurydzę, pszenicę, grykę, owies, śruty zbożowe oraz tarte warzywa.

Ciekawostki
Pawi ogon zwany trenem składa się z około 150 piór
Kolory pawiego ogona nie są barwą pigmentową, lecz strukturalną, i powstają na skutek padania promieni słonecznych na powierzchnię pióra.