Nandu Szare (Rhea americana)

Występowanie
Zamieszkuje otwarte przestrzenie stepów Ameryki Południowej (pampa, campos), świetliste lasy i tereny użytkowane rolniczo. Spotykane do wysokości 1200 m n.p.m.

Charakterystyka
Duży nielotny ptak z rodziny nandu (Rheidae). Długość ciała wynosi 127–140 cm, masa ciała ok. 20–25 kg. Tak jak emu i strusie należy do ptaków bezgrzebieniowych, czyli nie posiada charakterystycznego dla ptaków latających grzebienia na mostku, który jest miejscem przyczepu mięśni poruszających skrzydłami.
Upierzenie nandu jest szarobrunatne, wierzch głowy, kark i grzbiet ptaka jest czarny, a brzuch brudnobiały. Samce są nieco większe od samic.
Gatunek towarzyski, żyjący w dużych (również międzygatunkowych) grupach. W biegu osiąga prędkość do 60km na godzinę.

Rozmnażanie
Dojrzałość płciową osiąga między 2 a 3 rokiem życia. Jest gatunkiem poligamicznym. Tworzy grupy rodzinne, składające się z jednego samca oraz kilku samic (3-10). Samiec przygotowuje gniazdo, wykopując je w ziemi i wyścielając trawą i liśćmi. Samice składają jaja do wspólnego gniazda. Wysiadywaniem i opieką nad młodymi zajmuje się samiec.

Odżywianie
Nandu szare to ptaki wszystkożerne. Żywią się głównie dzikimi i uprawnymi roślinami. Trawa, rośliny strączkowe i zboża uprawne stanowią 99% ich diety.

Ciekawostki
Pomimo niezdolności do latania ptaki te mają stosunkowo duże skrzydła o rozpiętości ok. 150 cm. Nandu używają skrzydeł jak żagli do przyspieszenia podczas biegu i pomocy w skręcaniu. Prezentując swoje skrzydła mogą także odstraszyć konkurentów lub zachęcić potencjalnych partnerów seksualnych. 
Nandu szare jest największym nielotnym ptakiem Ameryki Południowej.