Bydło Szkockie
(Bos taurus taurus)

Występowanie
Pochodzą z terenów wyżynnych Szkocji. Obecnie hodowane w Europie, Ameryce Północnej i Australii.

Charakterystyka
Bydło szkockie zaliczane jest do raz mięsnych. Osiągają około 110-135cm w kłębie, ważą 400-750 kg. Mają krępą budowę ciała, krótką głowę, szerokie czoło, duże, ostre rogi, noszone przez byki i krowy. Sierść jest wyjątkowo długa, kudłata, kolor  od jasnego do ciemnego brązu, rzadziej biały i czarny. Pokrywa włosowa składa się z długich włosów okrywowych i krótkiej „wełny”. Sierść stanowi warstwę izolacyjną i przeciwdeszczową. Żyją stadnie, są bardzo odporne na trudne warunki atmosferyczne.

Rozmnażanie
Pierwsza ruja występuje w 15 miesiącu życia. Ciąża trwa około 9 miesięcy. Masa ciała cielęcia po urodzeniu wynosi 25-29 kg. Krowy cielą się na pastwisku, bez pomocy hodowcy. Matki są bardzo opiekuńcze, cechuje je wspaniały instynkt macierzyński.

Odżywianie
W okresie pastwiskowym zjadają trawy i zioła, zimą siano. Nie mają dużych wymagań żywieniowych, z reguły nie wymagają dokarmiania paszą treściwą.

Ciekawostki
Wzmianki o bydle szkockim można znaleźć w XII-wiecznych źródłach pisanych, archeologiczne dowody istnienia pochodzą z VI wieku, co czyni ją jedną z najstarszych w nowożytnej historii ras bydła.